Van Amsterdam naar Edam

Van Amsterdam naar Edam

Begin 2017 ben ik na 40 jaar uit Amsterdam verhuisd naar Edam

Ik vond het te druk worden in de stad en had behoefte aan meer natuur. Al een paar jaar speelde ik met die gedachte en nu was ik eraan toe. Twee schietpartijen in mijn tuin achter mijn huis waren de druppel.

Ik voelde me niet veilig meer.

Nu voelt het als: “Ik ben naar mezelf verhuisd”. Wat is dat zelf. Is dat een herhaling van het verleden of is hier ruimte voor iets nieuws? Ik ken hier helemaal niemand. Dit voelt als een schone start. Mijn uitzicht is water en boten en bomen. Ik luister naar mezelf, stilte en vogels en voel de rust die ik zoek.

Alle pijlen waren richting Edam gericht. Mijn bootvriend heeft zijn boot van 25 meter verkocht en heeft nu een prachtige antieke schouw van 10 meter. Deze ligt “toevallig’ om de hoek in de gracht. Hij wist niet dat ik hierheen zou verhuizen. Het is allemaal heel snel gegaan. Een vriendin wees me dit appartement aan. Helemaal gelukkig voer ik vorige week voor het eerst mijn nieuwe stadje in. Ik voel mijn creativiteit langzaam weer terug komen en ben bezig een retraite in deze omgeving te ontwerpen. Ik voel me thuis in Edam. Binnen 45 minuten ben ik in het concertgebouw in Amsterdam.

Veel aspecten komen hier samen zoals water, schoonheid, cultuur, zingen (koren), vrijheid en vrolijkheid waardoor ik vanuit een veilige basis voluit, vrolijk en vervuld kan leven.